Na ruim vier decennia neemt Jo afscheid van Dictator. Wat in 1980 begon als een praktische beslissing, verhuizen naar Emmeloord om bij haar partner te zijn, groeide uit tot een loopbaan vol ervaringen, reizen, betrokken collega’s en herinneringen die haar gevormd hebben.
“Ik kwam bij Dictator terecht als administratief medewerkster,” vertelt Jo. “Later kwam daar het exportwerk bij. Niet iets wat ik van tevoren had bedacht, maar het paste bij me.” In een wereld die vaak door mannen werd gedomineerd, vond ze haar eigen plek. “Daar ben ik het meest trots op: dat ik me altijd staande heb weten te houden.”
Een bedrijf dat bleef ontwikkelen
In al die jaren maakte Jo veel veranderingen mee. De grootste omslag was de overname door Dictator Duitsland, nadat de eigenaar-directeur stopte. “En natuurlijk de verhuizing naar het nieuwe pand in december 2021. Dat voelde als het einde van een tijdperk én het begin van een nieuw hoofdstuk.” Wat altijd hetzelfde bleef, was de toewijding aan kwaliteit, betrouwbaarheid en vakmanschap. “Die waarden passen bij mij, daar heb ik me altijd in herkend.”
Collega’s, vertrouwen en humor
Samenwerken draait voor Jo vooral om mensen. “Met mijn collega’s van de verkoopafdeling heb ik het meest intensief samengewerkt. Fijne collega’s herken je aan vertrouwen, openheid, empathie en humor. Zonder humor wordt het niks.”
Maar niet alles was licht. “Het overlijden van meerdere collega’s heeft diepe indruk gemaakt. Dan merk je hoe bijzonder de onderlinge band is.”
Momenten om nooit te vergeten
Gelukkig zijn er ook momenten die haar nog steeds doen glimlachen. Zoals het opnemen van een commercial: “heel bijzonder en vooral erg leuk!” En de reis naar Neusäss, bij het 75-jarig bestaan van Dictator. “Met het hele personeel en onze partners twee dagen naar het moederbedrijf… en leuk om onze Duitse collega’s te ontmoeten.
Wat ze meeneemt
Als Jo terugkijkt, beseft ze hoeveel ze in de praktijk heeft geleerd. “Ik heb alles zelf moeten ontdekken.” Ze groeide in het omgaan met internationale klanten en leerde vertrouwen op haar intuïtie. Wat ze haar jongere zelf mee zou geven? “Laat onzekerheid los, blijf dicht bij jezelf en laat niet over je heen lopen. En dat niets is wat het lijkt.“
Klaar voor een nieuw hoofdstuk
Nu kijkt ze vooruit. “Ik zie er vooral naar uit om niets meer te moeten. Geen wekker meer die ’s ochtends vroeg afgaat.” Toekomstdromen? “Genieten, reizen met mijn partner, zolang de gezondheid het toelaat.” Wat ze het meest zal missen? “De dagelijkse contacten, in Nederland én daarbuiten.”
Een carrière van 45 jaar vol inzet, humor, professionaliteit en doorzettingsvermogen, dát is Jo bij Dictator. Nu breekt de tijd aan voor vrijheid, rust en nieuwe herinneringen. We gaan haar missen en wensen haar alle gezondheid, geluk en mooie reizen toe.
